در این مدل، کاردرمانگر به منزل مراجع می رود و فرایند درمانی در منزل صورت می گیرد. از مزیات این مدل، عدم نیاز به مراجعه کلینیکی مخصوصا برای بزرگسالانی که عدم تحرک دارند و نیاز به همراهان متعدد دارند، می باشد. همچنین در کودکان دارای مشکلات رفتاری که امکان حضور در کلینیک ندارند، نیز می تواند مفید باشد. با این وجود، هزینه این خدمت نسبت به خدمات کلینیکی بالاتر است و با توجه به بعد مسافت بین 2 تا 3 برابر خدمت کلینیکی است. در صورت نیاز به این خدمت می توانید با مدیریت مرکز هماهنگ کنید تا درمانگر مناسب برای شما معرفی گردد.

کاردرمانی یکی از رشته های تیم توانبخشی می باشد که به شناسایی و درمان مشکلات مختلف اعم از جسمانی، روانی و اجتماعی مراجعین می پردازد. کاردرمانی معادل فارسی واژه انگلیسی occupational therapy است و البته در کشورهای فرانسوی یا آلمانی زبان نیز با Ergo therapy شناخته می شود. در ایران، این رشته تا مقطع دکترا امکان ادامه تحصیل دارد و فارغ التحصیلان این رشته می توانند در مراکز مختلف کلینیکی و بیمارستانی اعم از خصوصی و دولتی به ارائه خدمت بپردازند. افراد دارای ناتوانی اعم از کودک و بزرگسال و با ناتوانایی های مختلف اعم از جسمانی مانند سکته مغزی، فلج مغزی و روانی اجتماعی مانند اختلال طیف اتیسم و اسکیزوفرنی می توانند از خدمات کاردرمانی بهره ببرند. با توجه به نوع اختلال و بیماری مراجع، کاردرمانگر با سایر متخصصان به صورت هماهنگ در قالب کار تیمی فعالیت می کند. به عنوان مثال در کودکان مبتلا به فلج مغزی، کاردرمانگر با فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان، فوق تخصص ارتوپدی کودکان، کارشناس ارتوپدی فنی، فیزیوتراپیست و گفتاردرمانگر همکاری تنگاتنگ دارد. در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم با فوق تخصص روانپزشکی اطفال، روانشناس و گفتاردرمانگر همکاری صورت می گیرد. در بزرگسالان مبتلا به سکته مغزی نیز کاردرمانگر در کنار متخصص مغز و اعصاب، فیزیوتراپیست، گفتاردرمانگر و کارشناس ارتوپدی فنی به ارائه خدمت می پردازد. در برخی از خدمات و در روشهای کاری ممکن است مقداری تداخل بین رشته ای وجود داشته باشد که این تداخلات با تعامل بین رشته ای قابل حل و بررسی می باشند.

کودکان دارای ناتوانی مانند کودکان مبتلا به فلج مغزی دارای یکسری کوتاهی ها و سفتی های عضلانی می باشند که اعمال روشهای درمانی مانند کشش عضلانی، ممکن است باعث برانگیختگی و درد در این کودکان گردد. در کاردرمانی بدون گریه تلاش کاردرمانگر بر این است تا با مشغول کردن کودک با بازی و با برقراری ارتباط مناسب با کودک و جلب اعتماد او، از این دردها و ناراحتی ها بکاهد و کودک همکاری بهتری در جلسه درمانی داشته باشد. در کودکان مبتلا به اختلالات رفتاری نیز ممکن است کودک بدون دلیل مشخصی گریه و بی قراری نماید که کاردرمانگر با صبر و حوصله تلاش می کند تا محیطی آرام برای کودک فراهم نماید و زمینه های برآشفتگی کودک مانند اختلالات حسی را شناسایی و برطرف کند. مشاوره به والدین بخش مهمی از این فرایند می باشد.